#zaczytaj się zimą

Przewodnik Michelin, który dotychczas obejmował Kraków, Warszawę oraz Poznań, od teraz będzie uwzględniał polecane restauracje z województwa pomorskiego. Oznacza to, że lokale z Gdańska, Gdyni i Sopotu znajdą się na liście miejsc wyróżnionych na gastronomicznej mapie Polski. Pełne zestawienie restauracji rekomendowanych w tegorocznej edycji Przewodnika Michelin Polska zostanie ogłoszone 20 czerwca 2024 roku.Podczas wizyty w tym regionie Inspektorzy Michelin skosztowali dań reprezentujących różnorodne style – od tradycyjnych specjałów regionalnych po nowoczesną kuchnię polską – w których czuć kulinarne inspiracje z całego świata wynikające z portowej historii Gdańska. Nadmorskie położenie województwa pozwoliło Inspektorom Michelin na spróbowanie potraw ze świeżych ryb złowionych w Bałtyku.- Cieszymy się z rozszerzenia Przewodnika Michelin Polska o województwo pomorskie, gdzie pracuje wielu utalentowanych szefów kuchni reprezentujących różnorodne style. Trójmiejskie lokale dołączają do już istniejącego zestawienia restauracji z Krakowa, Poznania i Warszawy, uzupełniając szeroką ofertę kulinarną na mapie Polski. Nasi znani ze swojej anonimowości inspektorzy odkrywali ten piękny region, zwiedzając Gdańsk i jego wspaniałe Stare Miasto, gdzie zachwycająca architektura z epoki miesza się z nowoczesną zabudową nad Motławą. Inspektorzy odwiedzili również urokliwe Gdynię i Sopot, a także odkrywali malownicze tereny poza Trójmiastem. Oferta kulinarna regionu była imponująca, co gwarantuje smakoszom i fanom podróży niezapomniane wrażenia – mówi Gwendal Poullennec, Międzynarodowy Dyrektor Przewodników Michelin.Przewodnik Michelin stale obserwuje ewolucję kulinarnych miejsc na całym świecie. W celu promowania lokalnej branży turystycznej Michelin współpracuje z Destination Marketing Organisations, czyli organizacjami turystycznymi z różnych zakątków globu. Przewodnik Michelin współpracuje z Polską Organizacją Turystyczną wyłącznie w zakresie działań marketingowych i promocyjnych.- Z wielką radością i satysfakcją przyjąłem wiadomość, że Pomorze, wraz z Gdańskiem, to kolejny – czwarty – polski region, który uzyskał pozytywną opinię inspektorów słynnego Przewodnika Michelin i tym samym znalazł się w elitarnym gronie najlepszych kulinarnych destynacji. Polska słynie z gościnności, a kuchnia jest bardzo ważnym elementem naszej narodowej kultury. Tym bardziej cieszę się, że polskie restauracje zostały docenione i otrzymały rekomendację tego prestiżowego Przewodnika – mówi Rafał Szmytke, Prezes Polskiej Organizacji Turystycznej.Najnowsza lista rekomendowanych restauracji z Polski zostanie przygotowana zgodnie z niezmienianą od wielu lat metodologią Michelin, która opiera się na pięciu uniwersalnych kryteriach zapewniających spójność wyboru: jakość składników; harmonia smaków; opanowanie techniki kulinarnej; osobowość szefa kuchni wyrażona w jego daniach; spójność widoczna zarówno w całym menu, jak i na przestrzeni czasu.Poza restauracjami Przewodnik Michelin będzie zawierał listę rekomendowanych hoteli z najbardziej wyjątkowych i ekscytujących miejsc w Polsce i na świecie. Selekcja ta obejmuje ponad 5000 obiektów z ponad 130 krajów, które są dostępne w szerokim zakresie cen. Każdy hotel został wybrany przez ekspertów Przewodnika Michelin ze względu na swój wyjątkowy styl, jakość obsługi oraz niepowtarzalność. Każdy z nich można zarezerwować bezpośrednio przez stronę internetową oraz aplikację Przewodnika Michelin.

Trójmiasto w Przewodniku Michelin 

Brunost to tradycyjny norweski produkt mleczny, stworzony w duchu zero waste, choć nikt jeszcze wtedy nie określał tak idei niemarnowania jedzenia. Brunost powstaje bowiem z serwatki, czyli płynnego “odpadu” pojawiającego się w procesie produkcji sera. Mieszkańcy krajów skandynawskich odkryli, że dzięki odpowiednio długim gotowaniu serwatki, w wyniku wyparowywania wody i karmelizowania się cukru, tworzy się stała smaczna masa o karmelowym aromacie. Kiedyś brunost wytwarzano tylko z serwatki, obecnie dodaje się jeszcze mleko i śmietanę, co czyni powstały “ser” bardziej kremowym i po prostu smaczniejszym.&nbsp;Mateusz Ciołko, szef kuchni Butchery&amp;Wine poznał brunost jednak nie w Norwegii, a w Polsce. - Kilka lat temu zaprosiłem znajomych szefów kuchni z Norwegii. Przygotowywaliśmy polsko-norweską kolację degustacyjną, której celem było stworzenie wspólnego menu z potraw inspirowanych polskimi i norweskimi tradycyjnymi świątecznymi daniami. Wtedy właśnie poznałem brunost - wyjaśnia Mateusz. Brunost okazał się na tyle wyjątkowy, że zagościł w kuchni Mateusza.&nbsp;&nbsp;- Brunost sprawdzi się idealnie przede wszystkim do tworzenia sosów. Najlepiej komponuje się w zredukowanym sosie do kurczaka. Bazą sosu są pieczone kości kurczaka, ugotowane jak rosół, który następnie redukuję do konsystencji sosu. Dodawany na koniec brunost zagęszcza go i podbija smak drobiu oraz pieczonej skórki kurczaka - mówi Ciołko. - Tego sera można używać także we wszelkich deserach ze słonym karmelem, bo świetnie z nim współgra. Polecam go także jako składnik do produkcji słodkich tart, lodów czy różnego rodzaju słodkich sosów lub kremów. Brunost świetnie smakuje także roztopiony i wymieszany z masłem, jako sos do świeżego pieczywa, dlatego, że w smaku jest kajmakowy, ale nie jest słodki, a raczej słonawy. Dlatego wariantów potraw, w których można go wykorzystać je naprawdę wiele - tłumaczy Mateusz Ciołko.W Norwegii brunost jedzony jest przede wszystkim na śniadania - najczęściej na kromce ciemnego pieczywa albo na lubianych przez Norwegów ciepłych gofrach, w towarzystwie dżemu bądź konfitury. W sklepach (rzadko w Polsce) można kupić go pod nazwą Gudbrandsdalsost, nawiązującej do regionu Norwegii, w którym to w 1863 roku mleczarka Anne Hov opracowała proces tworzenia tego sera z mleka krowiego i koziego z dodatkiem śmietany. Drugi popularny rodzaj to Flotemysost - łagodniejszy w smaku, bo wytwarzany bez dodatku koziego mleka.&nbsp;Mateusz Ciołko zdradza nam, że podczas ostatniej wizyty w Norwegii zrobił duże zapasy brunosta, więc niewykluczone, że kurczak z sosem z tego sera stanie się częścią menu gdyńskiej restauracji. W menu znajdziemy go jako kurczaka z grzybami, gdyż to one będą stanowić istotną część potrawy. - Czasami podaję brunost gościom restauracji także jako starter, gdyż niewiele osób w Polsce miało okazję go spróbować - dodaje Ciołko.***W rubryce Kulinarny Wytrych będziemy pytać szefów kuchni i osobistości świata kulinariów o ulubione odkrycia: produkty, techniki i receptury, które mają szanse na stałe zagościć w ich kuchni.&nbsp;

Kulinarny wytrych: Brunost - ser, który nie jest serem

Chef's Menu, to trwający od marca, całoroczny projekt realizowany przez RestaurantClub, organizatora RestaurantWeek, Breakfast Week i innych Festiwali. Chef’s Menu daje Gościom możliwość odkrycia znanych restauracji poprzez ich flagowe menu. Szefowie kuchni najlepszych lokali w Polsce zapraszają na popisowe dania w ekologicznej formule wcześniejszej rezerwacji oraz okazyjnej cenie. - Na razie do udziału zapraszamy restauracje z trzech miast Polski: Warszawy, Krakowa i Gdańska, ale już wkrótce Chef’s Menu zagości w innych miastach, w których organizujemy festiwale - mówi Marta Wysocka.&nbsp;<h3>Autorskie menu z kuszącym pairingiem&nbsp;&nbsp;</h3>Partnerem pierwszej odsłony projektu Chef’s Menu jest marka Jägermeister Manifest. W ramach MENUFEST! goście otrzymują w prezencie wyjątkowy welcome drink, który pozwoli na odkrycie tego kulinarnego święta w niepowtarzalny sposób. Do wyboru są Manifest Sour i Manifest Old Fashioned.<img src="https://cdn.restaurantclub.pl/strapi/03_CTAIL_Anomalie_FNO_P4_004_0039_b3cb8fcf9a/03_CTAIL_Anomalie_FNO_P4_004_0039_b3cb8fcf9a.jpg" alt="03_CTAIL_Anomalie_FNO-P4-004_0039.jpg" srcset="https://cdn.restaurantclub.pl/strapi/thumbnail_03_CTAIL_Anomalie_FNO_P4_004_0039_b3cb8fcf9a/thumbnail_03_CTAIL_Anomalie_FNO_P4_004_0039_b3cb8fcf9a.jpg 125w,https://cdn.restaurantclub.pl/strapi/small_03_CTAIL_Anomalie_FNO_P4_004_0039_b3cb8fcf9a/small_03_CTAIL_Anomalie_FNO_P4_004_0039_b3cb8fcf9a.jpg 400w,https://cdn.restaurantclub.pl/strapi/medium_03_CTAIL_Anomalie_FNO_P4_004_0039_b3cb8fcf9a/medium_03_CTAIL_Anomalie_FNO_P4_004_0039_b3cb8fcf9a.jpg 600w,https://cdn.restaurantclub.pl/strapi/large_03_CTAIL_Anomalie_FNO_P4_004_0039_b3cb8fcf9a/large_03_CTAIL_Anomalie_FNO_P4_004_0039_b3cb8fcf9a.jpg 800w," sizes="100vw" width="undefined" height="undefined">Manifest jest zdecydowanie świeższą wersją klasycznego Jägermeister, został wzbogacony o pięć składników aromatycznych oraz został poddany&nbsp; podwójnemu procesowi leżakowania, co wzbogaca go o aromaty dębu i wanilii. Skomplikowana ekstrakcja ponad 56 ziół i ponad rok podwójnego starzenia w małych i dużych dębowych beczkach, a także zawartość alkoholu na poziomie 38% skutkują zniuansowaną kompozycją i wyznaczają nowe standardy pod względem smaku. Manifest to pełna gra smaków, która rozpoczyna się słodkawą nutą anyżu i suszonych owoców, kontynuowana jest lekką pikantnością i goryczką, a zakończona jest waniliowymi nutami drewna.Pierwsze butelki&nbsp; Jägermeister Manifest trafiły do najlepszych europejskich barów, hoteli i restauracji w marcu 2017 roku. Proporcje koktajli towarzyszących MENUFEST! zostały przygotowane przez świetnych barmanów. Jeżeli nie mieszkasz w jednym z miast biorących udział w akcji, możesz przyrządzić je samodzielnie w domu. Do wyboru są Manifest Sour: 50 ml Jägermeister Manifest, 20 ml sour, 20 ml białka, 10 ml syropu cukrowego, angostura, zest z cytryny. Manifest Old Fashioned: 50ml Manifest Jägermeister, angostura, zest z pomarańczy, 10 ml wody gazowanej.<h3>Smaki w najlepszym wydaniu&nbsp;</h3>W Warszawie, sercu pierwszej edycji MENUFEST!, można zarezerwować stolik m.in. w&nbsp;Mon Ami by Saint Jacques, PaTaThai Elektrownia Powiśle, L'arte Seafood &amp; Grill. Kraków, znany nie tylko ze swojego bogatego dziedzictwa kulturowego, ale także z wysokiego poziomu gastronomii, zaprasza do odwiedzin w restauracji Folga, czy Qrudo. Do tej kulinarnej eskapady dołączają takie trójmiejskie restauracje jak&nbsp;Harmonia, Vis a Vis (Piwna) i Cała Naprzód. Organizatorzy uprzedzają, że lista nieustannie się rozrasta o kolejne kulinarne perły, gotowe zaskoczyć najbardziej wyrafinowane podniebienia.<img src="https://cdn.restaurantclub.pl/strapi/1000033536_ce0088f295/1000033536_ce0088f295.jpg" alt="1000033536.jpg" srcset="https://cdn.restaurantclub.pl/strapi/thumbnail_1000033536_ce0088f295/thumbnail_1000033536_ce0088f295.jpg 116w,https://cdn.restaurantclub.pl/strapi/small_1000033536_ce0088f295/small_1000033536_ce0088f295.jpg 374w,https://cdn.restaurantclub.pl/strapi/medium_1000033536_ce0088f295/medium_1000033536_ce0088f295.jpg 562w,https://cdn.restaurantclub.pl/strapi/large_1000033536_ce0088f295/large_1000033536_ce0088f295.jpg 749w," sizes="100vw" width="undefined" height="undefined"><h3>#SzanujJedzenie</h3>Co sprawia, że ta inicjatywa jest wyjątkowa? To idea #SzanujJedzenie, która stoi za całym przedsięwzięciem. Dzięki systemowi wcześniejszego wyboru menu, restauracje zamawiają dokładnie tyle składników, ile potrzeba do przygotowania wybranych dań. To nie tylko wygodne i efektywne rozwiązanie, ale także skuteczny sposób na ograniczenie marnowania jedzenia. Udział w MENUFEST! to możliwość wspierania idei #SzanujJedzenie i czerpanie radości z wyśmienitych potraw przygotowywanych przez utalentowanych Szefów Kuchni! - Dzięki tej formie rezerwacji, znanej już w naszych festiwalach, restauracje mogą lepiej przygotować się do obsługi gości. Pozwala to też na to, by marnować mniej jedzenia, ponieważ osoby odpowiedzialne za planowanie zakupów potrafią lepiej ocenić zapotrzebowanie restauracji&nbsp; - mówi Marta Wysocka managerka Chef’s Menu w RestaurantClub.Pełna lista restauracji biorących udział w MENUFEST! znajduje się na stronie <a href="https://restaurantclub.pl/chefsmenu">restaurantclub.pl/chefsmenu</a>.&nbsp;&nbsp;&nbsp;

MENUFEST! - autorskie menu z kuszącym pairingiem  

Kawiarnie robią się takie same i to niezależnie od miejsca w których powstają, fine diningowe talerze są do siebie bliźniaczo podobne, a kolejne próby odnalezienia kulinarnego dreszczyku emocji kończą się tym samym rodzajem rozczarowania: niby jest ok, ale jednak wieje nudą.Kiedy więc dostałem zaproszenie do Gruzji na Tbilisi Gastro Week uznałem, że nie ma się nad czym zastanawiać. Skrzyżowanie dawnych szlaków handlowych, mieszanka światów na styku wschodu i zachodu, pachnące świecami i kadzidłem prawosławne kościoły i wszędobylski estragon może być odtrutką na moje egzystencjalne rozterki - pomyślałem i wsiadłem do samolotu.Wylądowaliśmy ze sporym opóźnieniem, czyli o świcie, a pierwszy punkt napiętego gruzińskiego grafiku mówił, że o 10:00 idę na targ. Jako że od dziecka niemalże uważam, że targ i główny miejski kościół najwięcej mówią o miejscu, do którego się przybywa, wiedziałem, że tego przegapić nie mogę.<h3>Gastropobudka: tone, lobio i chacha&nbsp;</h3>Budzik dzwonił z uporem godnym maniaka. Zwlokłem się z łóżka, prysznic wziąłem zimny, bo miałem nadzieję, że zadziała odświeżająco, ale kiedy - już po - zobaczyłem się w lustrze wiedziałem, że nic takiego się nie stało. Oczy miałem tak czerwone jakbym był białym królikiem i miał zostać przewodnikiem Alicji po Krainie Czarów. Ciemne okulary nie wchodziły w grę. Primo: był październik, secondo: nic nie widzę bez okularów korekcyjnych. Wyszedłem więc na Plac Wolności udając, że wszystko ze mną w porządku.<img src="https://cdn.restaurantclub.pl/strapi/IMG_20231002_103545_1_7cb337a238/IMG_20231002_103545_1_7cb337a238.jpg" alt="IMG_20231002_103545 (1).jpg" srcset="https://cdn.restaurantclub.pl/strapi/thumbnail_IMG_20231002_103545_1_7cb337a238/thumbnail_IMG_20231002_103545_1_7cb337a238.jpg 117w,https://cdn.restaurantclub.pl/strapi/small_IMG_20231002_103545_1_7cb337a238/small_IMG_20231002_103545_1_7cb337a238.jpg 375w,https://cdn.restaurantclub.pl/strapi/medium_IMG_20231002_103545_1_7cb337a238/medium_IMG_20231002_103545_1_7cb337a238.jpg 563w,https://cdn.restaurantclub.pl/strapi/large_IMG_20231002_103545_1_7cb337a238/large_IMG_20231002_103545_1_7cb337a238.jpg 750w," sizes="100vw" width="undefined" height="undefined">Przed hotelem stała już grupka spragnionych podniet foodies. Dołączyłem, przedstawiłem się milcząc na temat czerwonych oczu i bladego lica. Na targ nie mieliśmy daleko, ale kiedy znaleźliśmy się w jego orbicie moje znudzone serce zadrżało z podniecenia. Oczywiście, że ziemniaki i marchew wyglądały jak w Polsce, ale reszta już nie. Smętne, znane mi znad Wisły pęczki ziół zastąpiły sterty kolendry i estragonu wielkie niczym stogi siana. Granaty były tak czerwone, że od razu przypomniałem sobie otwarcie filmu “Barwy granatu” nakręconego przez urodzonego w Tbilisi Siergieja Paradżanowa. Wielkie słoje kiszonych pomidorów wypchane były czosnkiem i zieloną pietruszką, a jedna ze sprzedawczyń machając mi przed oczami chochlą z tkemali wyjaśniała, że to sos ze śliwek.Spróbowałem, co było robić, przyjechałem tu w końcu dokarmić mieszkającego we mnie potwora domagającego się kulinarnych nowości. Zapiałem z zachwytu. Był kwaśny i cierpki, a dodatek ostrej papryki sprawił, że krew zaczęła mi szybciej krążyć w żyłach, a oczy przestały świecić czerwonym blaskiem. Szybko spróbowałem drugiego. Ten był nieco łagodniejszy, a oprowadzający nas po targu Paul Rimple, dziennikarz i muzyk mieszkający w stolicy Gruzji wyjaśnił, że to sosy używane do grillowanego mięsa.<img src="https://cdn.restaurantclub.pl/strapi/IMG_20231002_104645_712924b110/IMG_20231002_104645_712924b110.jpg" alt="IMG_20231002_104645.jpg" srcset="https://cdn.restaurantclub.pl/strapi/thumbnail_IMG_20231002_104645_712924b110/thumbnail_IMG_20231002_104645_712924b110.jpg 117w,https://cdn.restaurantclub.pl/strapi/small_IMG_20231002_104645_712924b110/small_IMG_20231002_104645_712924b110.jpg 375w,https://cdn.restaurantclub.pl/strapi/medium_IMG_20231002_104645_712924b110/medium_IMG_20231002_104645_712924b110.jpg 563w,https://cdn.restaurantclub.pl/strapi/large_IMG_20231002_104645_712924b110/large_IMG_20231002_104645_712924b110.jpg 750w," sizes="100vw" width="undefined" height="undefined">Kiedy butelki pełne tkemali wylądowały w plecakach poczułem, że ktoś wpycha mi do ręki kieliszek. Z koloru można byłoby wywnioskować, że to woda, ale przypuszczałem, że wodą nikt by mnie nie częstował. Chacha - usłyszałem - a potem angielki liczebnik zaczynający się od eight. Założyłem, że mowa o mocy alkoholu i jeszcze szybciej, że 18% to niedużo jak na wódkę. Było wcześnie, nie byłem do końca przytomy, no i przypuszczałem też, że to wersja dla turystów na targu. Kiedy wlałem zawartość kieliszka w usta w mig zrozumiałem, że ósemka z przodu była raczej od 80% niż od 18. Studiowałem w Krakowie, mieszkałem z prawnikami, więc nic nie dałem po sobie poznać, tylko łyknąłem kieliszek winogronowej wódki, jakby to była moja codzienność. Palenie w przełyku przyszło dopiero po chwili, a minę miałem chyba niewyraźną, bo dostałem kawałek chleba omaszczony olejem z prażonego słonecznika. Smakował wybornie, nieco przypominał olej arganowy i doskonale ugasił pożar w moim przełyku.Nie mogliśmy jednak stać w miejscu. Ruszyliśmy dalej, by zatrzymać się przy piekarni. Tam jeden z piekarzy usiłował najwyraźniej wpaść do wielkiego, glinianego pieca wbudowanego w podłogę. Pochylał się i przyklejał kawałki surowego ciasta do ścian od których bił czerwony blask. Piec nazywał się tone - dowiedzieliśmy się po chwili - a za to, że chleb trzymał się ścian odpowiadały własności pieca i gliny. Paul, mimo, że urodzony w Ameryce znał targ doskonale, a ja zastanawiałem się ile chlebów można upiec na raz w tone, bo wygibasy młodego piekarza zdawały się nie mieć końca.Po chwili piec został przykryty, a nasza grupa usłyszała komunikat, że w piecu wylądowały właśnie lobio, chleby nadziewane pastą w fasoli z kolendrą i że za chwilę dostaniemy je w ręce. I rzeczywiście po chwili piekarz znów zaczął swój taniec dookoła pieca, a na drewnianych blatach lądowały kolejne rumiane placki. Zapach wokół był wręcz niebywały, co podkręcało moje zapotrzebowanie na kolejną porcję kulinarnej adrenaliny.Bez wahania wepchnąłem w usta kawał lobio. Myślę, że było pyszne, ale pewności nie mam, bo było tak gorące, że połknąłem je szybciej niż chachę. Na kolejnego gryzą poczekałem i muszę przyznać, że było warto. Fasola to dość nudny produkt, ale podbita kolendrą i odrobiną czegoś pikantnego, była tak dobra, że sięgnąłem po kolejny kawałek. Muszę przyznać, że zjadłbym więcej, ale usłyszałem, że lecimy dalej, bo sery, miody i Królowa Adżiki czekają.<h3>Z wizytą u Królowej</h3>O adżice nieco już słyszałem, więc domyśliłem się, że czekająca na nas królowa nie pochodzi z królewskiej rodziny, tylko przyrządza najlepszą pastę z czerwonej papryki w Tbilisi. Temat był wyjątkowy, bo ten sos został wpisany na listę niematerialnego dziedzictwa kulturowego Gruzji.Okrzyk “Królowo!” i wielka szopa rudych włosów majacząca na tle białej niegdyś ściany pozwalały przypuszczać, ze dotarliśmy na miejsce. Królowa była znakomicie przygotowana i wydała na naszą cześć małą ucztę. Stół przed jej stanowiskiem mienił się kolorami. Były kiszonki, pomidory, sery i całe mnóstwo małych plastikowych butelek z woda mineralną. Chwyciłem za jedną z nich i miałem zamiar ugasić pragnienie, gdy Paul mrugnął do mnie ostrzegawczo. Szklanka będzie lepsza - oznajmił - to nie woda.<img src="https://cdn.restaurantclub.pl/strapi/IMG_20240408_181953_45e73db61e/IMG_20240408_181953_45e73db61e.jpg" alt="IMG_20240408_181953.jpg" srcset="https://cdn.restaurantclub.pl/strapi/thumbnail_IMG_20240408_181953_45e73db61e/thumbnail_IMG_20240408_181953_45e73db61e.jpg 232w,https://cdn.restaurantclub.pl/strapi/small_IMG_20240408_181953_45e73db61e/small_IMG_20240408_181953_45e73db61e.jpg 500w,https://cdn.restaurantclub.pl/strapi/medium_IMG_20240408_181953_45e73db61e/medium_IMG_20240408_181953_45e73db61e.jpg 750w,https://cdn.restaurantclub.pl/strapi/large_IMG_20240408_181953_45e73db61e/large_IMG_20240408_181953_45e73db61e.jpg 1000w," sizes="100vw" width="undefined" height="undefined">- Adżika wywodzi się z Samegrelo&nbsp;i&nbsp;Abchazji. Paprykę mieli się na kamiennych żarnach, a potem miesza się ja z różnymi dodatkami - Królowa opowiadała Paulowi, a on tłumaczył to na angielski. Ja - to znaczy ona - dodaje suszonych płatków aksamitki - narracja nie był łatwa, ale wątku nie straciłem. Kwiatów rosnących na klombach w całej Polsce nie kojarzyłem z kulinariami, więc zacząłem słuchać jeszcze uważniej. Samo słowo oznacza pastę, którą jecie i sól - kontynuowała Królowa - a za jej unikalny smak odpowiada kolendrą i kozieradka, ale więcej nic wam nie zdradzę. Na zdrowie - wykrzyknęła i wychyliła małą szklaneczkę chachy.Spojrzałem na zegarek. Dochodziła 13.00. Byłem przeszczęśliwy, widmo kulinarnej nudy zostało zażegnane, a ja nie dotarłem jeszcze na spotkanie z legendarną szefową kuchni z Tbilisi Tekuną Gachechiladze, która uchodzi za jedną z największych reformatorek kuchni gruzińskiej, ani na wieczorną kolację, którą we współpracy z Meriko Gubeladze z restauracji Ninia’s Garden miał przygotować Alejandro Serrano, najmłodszy hiszpański szef kuchni z gwiazdką Michelin. Najwyraźniej przez kolejnych kilka dni miałem się nie nudzić ani przez chwilę.<img src="https://cdn.restaurantclub.pl/strapi/IMG_20231005_184503_039b0ad785/IMG_20231005_184503_039b0ad785.jpg" alt="IMG_20231005_184503.jpg" srcset="https://cdn.restaurantclub.pl/strapi/thumbnail_IMG_20231005_184503_039b0ad785/thumbnail_IMG_20231005_184503_039b0ad785.jpg 208w,https://cdn.restaurantclub.pl/strapi/small_IMG_20231005_184503_039b0ad785/small_IMG_20231005_184503_039b0ad785.jpg 500w,https://cdn.restaurantclub.pl/strapi/medium_IMG_20231005_184503_039b0ad785/medium_IMG_20231005_184503_039b0ad785.jpg 750w,https://cdn.restaurantclub.pl/strapi/large_IMG_20231005_184503_039b0ad785/large_IMG_20231005_184503_039b0ad785.jpg 1000w," sizes="100vw" width="undefined" height="undefined">Ciąg dalszy niebawem!Bartek Kieżun – specjalista w zakresie kuchni śródziemnomorskich, dziennikarz, podróżnik, fotograf. Z wykształcenia antropolog kultury, z zamiłowania kucharz. Miłośnik książek, nie tylko kulinarnych. Publikuje w „Kukbuku”, „Podróżach”, „Twoim Stylu” i „Magazynie Wino”. Jako kucharz gotuje i karmi, prowadzi warsztaty kulinarne, organizuje wyjątkowe kolacje degustacyjne oraz sędziuje w konkursach kulinarnych. Jego pierwsza książka "Italia do zjedzenia" została nagrodzona Nagrodą Magellana 2018 za najlepszy przewodnik kulinarny roku. Za swoje książki otrzymał siedem nagród World Gourmand Cookbook Awards. W wydawnictwie Buchmann dotąd ukazały się także: "Hiszpania do zjedzenia", "Stambuł do zjedzenia", "Ateny do zjedzenia" i najnowsza "Jerozolima do zjedzenia". W tym roku ukaże się książka o Neapolu. Bartek mieszka w Polsce i we Włoszech.

Warszawa

Logowanie

Gruzińskim targiem. Przepis na kulinarny trip

Trójmiasto w Przewodniku Michelin

Kulinarny wytrych: Brunost - ser, który nie jest serem

MENUFEST! - autorskie menu z kuszącym pairingiem

Najnowsze Artykuły

Rozgośćcie się na Farmie Bii

Kulinarny wytrych: Krótki przewodnik po sezonowaniu mięsa

RestaurantWeek® - kulinarne newsy laureatów Plebiscytu